Η συναρπαστική ζωή ενός θανάτου
Σημείωση παραγωγού: Κάποιος στο Quora ρώτησε: Πώς είναι να είσαι κτηνοτρόφος; Εδώ είναι μια από τις καλύτερες απαντήσεις που έχουν τραβηχτεί από το νήμα.
Είμαι κτηνοτρόφος για σχεδόν 20 χρόνια. Λατρεύω τη δουλειά, ωστόσο, με κάποιες προφανείς προειδοποιήσεις. Αυτά θα εξηγηθούν σε μια στιγμή. πρώτα, πώς έφτασα εδώ:
Δούλευα στον ακαδημαϊκό μου χώρο στο Πανεπιστήμιο Cornell μετά την ολοκλήρωση των διδακτορικών μου σπουδών στη γλωσσολογία. Ήμουν ικανοποιημένος στη μικρή μου γωνιά του κόσμου και μου άρεσε η θέση μου. Ο στόχος μου, ωστόσο, ήταν η θητεία. Είχα τρόπους να πάω εκεί, αλλά κράτησα τα βραβεία. Δούλευα με επιχορήγηση έρευνας και ένιωσα ότι είχα τον κόσμο από την ουρά. μέχρι να τελειώσει η επιχορήγηση.
Πολύ γρήγορα, ήμουν άνεργος. Η γλωσσολογία δεν έχει μεγάλο μέρος του «ρομαντισμού» που σχετίζεται με «σκληρές» επιστήμες όπως η μηχανική ή, τουλάχιστον στο Cornell, τη φυσική και την αστροφυσική. Κατά συνέπεια, μπορεί να είναι πολύ τσιγκούνης με τα χρήματα και όταν προκύψουν περικοπές, είμαστε μερικοί από τους πρώτους που πήγαμε. Η ακαδημαϊκή κοινότητα, όταν είστε επαγγελματίας της γλωσσολογίας, μπορεί να φαίνεται πιο ψυχρή και πιο θλιβερή από πολλές επιστήμες.
Συνέντευξη με αρκετά σχολεία, αλλά φάνηκε ότι η εστίασή μου δεν ήταν ποτέ ταιριάζει με κανένα από τα πανεπιστήμια και τα τμήματα με τα οποία μίλησα. Αυτό συνέχισε για τρία χρόνια, οπότε εξαντλούσα πολλές αποταμιεύσεις.
Ένας παλιός φίλος μου δούλευε σε μια τοπική κηδεία και είπε ότι χρειάζονταν κάποια βοήθεια με την ημέρα, και ρώτησε αν με ενδιέφερε. Είχα εργαστεί σε κηδεία όταν ήμουν παιδί, πλύνοντας κυρίως τα οχήματα του στόλου και γενική συντήρηση, οπότε δεν ήμουν εξοικειωμένος με τη συναυλία. Απελπισμένος, πήδηξα ανυπόμονα στην ευκαιρία για απασχόληση. Ήμουν «άντρας-Παρασκευή», αρχικά, βοηθώντας ό, τι μπορούσα να κάνω (είμαι αρκετά μεγάλος και συνηθίζω να σηκώνω και να μυρίζω πράγματα), και αυτό ήρθε πολύ βολικό για τον φίλο μου, ο οποίος είχε πληγεί με χρόνια, κακή πλάτη. Άρχισα να κάνω μετακομίσεις (μαζεύοντας τον αποθανόντα) από τα νοσοκομεία για να κάνω ένα διάλειμμα στους φτωχούς του, και τελικά, βοηθούσα ακόμη και στην αίθουσα προετοιμασίας, πάντα μαθαίνοντας και γοητευόμουν καθώς πήγα.
Έμαθα για την τακτοποίηση, τις διαδικασίες της, την ιστορία της και τις χρήσεις της. Βοήθησα στις κηδείες, βοήθησα στο γραφείο. Περιττό να πω, το κηδείο ήταν αρκετά μικρό ώστε να μπορέσω να κάνω τον εαυτό μου απαραίτητο πολύ γρήγορα, αλλά αρκετά απασχολημένος ώστε, τελικά, να διαπιστώσω ότι είχα μια ικανότητα για τη δουλειά και, περισσότερο από αυτό, μου άρεσε η δουλειά.
είναι εντάξει να είσαι μόνος
Ο φίλος μου μου είπε ότι πρέπει να πάω στο σχολείο νεκροτομείων, αφού φάνηκα πραγματικά να άνθισα στο σπίτι κηδείας, και «είχα αρχίσει» την ιδέα, στην αρχή. Πραγματικά δεν ήθελα να επιστρέψω στο σχολείο, μετά από σχεδόν δέκα χρόνια ακαδημαϊκών επενδύσεων στο πανεπιστημιακό σύστημα! Συνέχισε να με ωθεί και να με ωθεί συνεχώς, φορώντας την αντίσταση μου. Χρειάστηκαν δύο χρόνια, αλλά τελικά αποφάσισα να συνεχίσω τις κηδικές σπουδές στο Ινστιτούτο Mortuary Science του Πίτσμπουργκ. Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών μου, προσλήφθηκα ως ασκούμενος, μια απαίτηση ενός έτους στην πολιτεία της Πενσυλβανίας. Τελικά πήρα την άδεια μου και άρχισα να ασκώ στο μέρος του φίλου μου.
Αν σας αρέσει να εργάζεστε με ανθρώπους, αν είστε φιλόδοξοι και μπορείτε να αντιμετωπίσετε τη θλίψη των άλλων, τότε μπορείτε να σκεφτείτε αυτή τη γραμμή εργασίας. Είναι μια πολύ ικανοποιητική εμπειρία όταν μπορείτε να βοηθήσετε κάποιον να μεταβεί, στην αναμφισβήτητα, την πιο δύσκολη στιγμή στη ζωή κάποιου. Η ικανότητα ενός ατόμου να δει τον νεκρό, για τελευταία φορά, τις περισσότερες καταστροφές ασθένειας ή τραύματος, μπορεί να είναι ανεκτίμητη για να προχωρήσει η διαδικασία θλίψης.
Τώρα, το μειονέκτημα: οι ώρες απορροφούν, δεν υπάρχει κανένας τρόπος να χορέψεις γύρω από αυτό, ένα απλό γεγονός. Οι άνθρωποι πεθαίνουν ΟΛΕΣ τις ώρες της ημέρας ή της νύχτας, τις αργίες, τα σαββατοκύριακα και οι κηδεία είναι 24/7/365. Θα πρέπει να είστε σε κλήση, πολύ. Θα πρέπει να είστε διαθέσιμοι, σχεδόν οποιαδήποτε στιγμή, και οι ημέρες αργίας είναι λίγες και πολύ μακριά. Η ημέρα των Χριστουγέννων μπορεί, πολύ συχνά, να είναι εργάσιμη ημέρα, και η έλλειψη πολλού οικογενειακού χρόνου είναι δεδομένη. Τα στελέχη στις σχέσεις είναι κοινά. Μην εκπλαγείτε αν εργάζεστε κάθε, μεμονωμένες διακοπές ή Σαββατοκύριακο σε αυτήν τη δουλειά. ο θάνατος είναι αδυσώπητος. Συνηθίστε να παίρνετε δύο οχήματα σε οποιονδήποτε προορισμό εσείς και ο σημαντικός σας άλλος για το απόγευμα, με την ευκαιρία να σας καλέσει και ο σύντροφός σας μπορεί να μην θέλει να 'φύγει από το πάρτι'.
Περιμένετε να χάσετε πολλά παιχνίδια μπάλας, ρεσιτάλ και παιχνίδια των παιδιών σας. Ανάλογα με το πόσο απασχολημένο μπορεί να είναι το σπίτι της κηδείας σας, μπορεί να είστε εκεί από τις 7 π.μ. έως τις 10 μ.μ. για πολλές συνεχόμενες μέρες… Αυτή δεν είναι επιλογή καριέρας για κάποιον που θέλει θέση 9 έως 5.
Προετοιμαστείτε να είστε απασχολημένοι, πολλές φορές, επειδή, λόγω έλλειψης καλύτερης φράσης, η εργασία μπορεί να συσσωρευτεί… γρήγορα.
Να είστε προετοιμασμένοι για μερικά τρομερά αξιοθέατα. δεν πεθαίνουν όλοι ειρηνικά, στον ύπνο του, σε ηλικία 98 ετών. Σίγουρα, ασχολείστε, συνήθως, με τους ηλικιωμένους και τα άτομα με αναπηρία, αλλά πρέπει επίσης να αντιμετωπίσετε τα υπολείμματα των φρικιαστικών ατυχημάτων, όπου σας έχουν ανατεθεί ατυχήματα με τη συμφωνία ότι θα κάνετε ό, τι καλύτερο μπορείτε για να κάνετε αυτό το νεκρό άτομο ορατό για την οικογένεια. Το θύμα του ατυχήματος μπορεί να είναι ένα 17χρονο παιδί που πεθαίνει ως αποτέλεσμα ενός μεθυσμένου οδηγού. Ή, μπορεί να έχετε τον μεθυσμένο οδηγό στο τραπέζι σας. αυτό μπορεί να είναι μια δυσάρεστη διαδικασία διάσκεψης και κηδείας ... και πρέπει να φέρετε τον ίδιο επαγγελματισμό με κάθε οικογένεια, είτε αυτός ο νεκρός ήταν το άτομο που σκότωσε άλλο άνθρωπο, είτε όχι.
Και μιλώντας για την ηλικία, θα δοκιμάσει όλες σας τις δυνάμεις του αυτοέλεγχου και του επαγγελματισμού για να αντιμετωπίσετε τους θανάτους των πολύ νέων. Μωρά, βρέφη, νήπια, παιδιά όλων των ηλικιών, τελικά θα βρεθείτε αντιμέτωποι με έναν γονέα ή γονείς που θρηνούν που θέλουν να προετοιμάσουν τα παιδιά, ώστε να μπορούν να αποχαιρετήσουν. Πιθανότατα δεν υπάρχει μεγαλύτερη δοκιμασία για το θάνατο κάποιου από το να ασχολούμαστε με το θάνατο ενός παιδιού.
Άλλοι θάνατοι θα δοκιμάσουν επίσης το σύνταγμά σας. δολοφονίες, τόσο σοκαριστικοί όσο είναι ζοφεροί. αυτοκτονίες που έχουν φροντίσει να κάνουν τους θανάτους τους όσο το δυνατόν πιο δραματικούς και επιπτώσεις. Όλα στο τραπέζι ταπετσαρίας σας, που απαιτούν ένα σταθερό χέρι και μια συμπαθητική καρδιά για να τα επαναφέρετε σε κάποια εμφάνιση αναγνωρισιμότητας. Αυτή η εργασία σας δοκιμάζει σε πολλά επίπεδα. Δεν υπάρχει, ωστόσο, κανένα συναίσθημα τόσο ευχάριστο όσο βλέποντας μια οικογένεια να κλαίει δάκρυα ανακούφισης που μπόρεσες να κάνεις το αγαπημένο τους πρόσωπο να μοιάζει ξανά με τον εαυτό του, ακόμα κι αν είναι, την τελευταία φορά που θα τον δουν ή αυτή.
Πρέπει επίσης να εργαστείτε σε αυτοψία σώματα, τα οποία μπορεί να είναι ιδιαίτερα προκλητικά (και χρονοβόρα) για τους άγνωστους. Όλες αυτές οι προκλήσεις, γεμάτες με δικές τους επιπλοκές, καλούν τον επαγγελματισμό σας κάθε φορά που μπαίνετε στο ίδρυμά σας. Υπάρχουν δηλητηριώδεις χημικές ουσίες που χειρίζεστε καθημερινά γνωστές καρκινογόνες ουσίες, μυρωδιά και ερεθισμό στο λαιμό και τις ρινικές οδούς. Υπάρχουν παθολογίες και μεταδοτικές ασθένειες που φέρνουν μαζί τους τα πτώματα. Υπάρχουν κομμάτια περίπλοκου εξοπλισμού που απαιτούνται για τη δουλειά σας. Αυτά είναι μερικά από τα πράγματα που αντιμετωπίζω καθημερινά.
Επίσης, είστε μια συνεχής πηγή γοητείας για φίλους και νέους γνωστούς. Μερικοί άνθρωποι δεν μπορούν να πιστέψουν ότι ΕΠΙΛΕΞΕΤΕ να κάνετε τέτοια δουλειά. Είστε βομβαρδισμένοι με ερωτήσεις, συνεχώς, σχετικά με το τι κάνετε, γιατί το κάνετε και αν δεν είστε στην πραγματικότητα ένα ανατριχιαστικό, φρικτό στερεότυπο, ξέρετε αυτό που προβάλλεται πάντα από μια ζοφερή, ζόμπι σαν ραβδί, πάντα με ένα μαύρο κοστούμι , μεταφέροντας μια μεζούρα για να μετρήσετε το μέγεθος του φέρετρου. Πολλοί είναι πραγματικά σοκαρισμένοι αν ένας σκηνοθέτης κηδείας μπορεί να είναι ελκυστικός ή αστείος, τουλάχιστον.
Αυτό με οδηγεί σε μια άλλη πτυχή του μειονεκτήματος της κηδείας: τον τρόπο που οι άνθρωποι σε βλέπουν. Ναι, υπάρχουν εκείνοι που μπορεί να σας κολλήσουν ως φάντασμα, περιμένουν από το τηλέφωνο για να αρπάξουν το σώμα σας όταν έχετε ανακατέψει αυτό το θνητό πηνίο, αλλά, ακόμη πιο απογοητευτικό, είναι οι «μισόχοι», αυτοί που επιμένουν ότι σας λείπουν τα συναισθήματα και τα οικονομικά του πένθους και του πένθους. Τι μπορείς να πεις? Οι μισητοί θα μισούν, ανεξάρτητα από το πόσο προσπαθείτε να πείσετε κάποιον ότι ονομάζεται κηδεία «υπηρεσία» για κάποιο λόγο.
Λοιπόν, έκανα τη σωστή επιλογή; Με πλησίασε η μετακίνηση από τον ακαδημαϊκό κόσμο σε έναν κόσμο γεμάτο υγρό, θλίψη, δάκρυα και αγάπης αφιερώματα; Ναί. Ποτέ δεν μετανιώνω να γίνω θνητός. Έκανα ειρήνη με τη γλωσσολογία (σε ένα σημείο ... είμαι ακόμα κάπως ενεργός, ακαδημαϊκά), αλλά επέλεξα μια ζωή με βαθύ αντίκτυπο, όπου μπορώ να κάνω τη διαφορά φέρνοντας ειρήνη στους ζωντανούς μετά την τραγική απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου . Δεν είναι μια εύκολη ζωή, αλλά όπως λένε, τίποτα που αξίζει τον κόπο δεν είναι εύκολο.
Διαβάστε αυτό: Πώς είναι για έναν κτηνοτρόφο να φροντίζει ένα σώμα κάποιου που ξέρει; Διαβάστε αυτό: Εργασίες και καριέρα: Πότε ξέρετε ότι είναι καιρός να παραιτηθείτε από τη δουλειά σας;