Όταν μεγαλώσω, ελπίζω να είμαι σαν τη μητέρα μου

Η μαμά μου και εγώ είχαμε μια πολύ σοβαρή σύνδεση σε όλη μου τη ζωή. Είναι πολύ σπάνιο να βρίσκω ανθρώπους που με καταλαβαίνουν και τα πάθη μου σε έναν τόσο κυρίαρχο παράλληλο, αλλά αυτή η γυναίκα που αποκαλώ μαμά. Έχουμε τα δικά μας αστεία λόγια, τα δικά μας διασκεδαστικά λόγια, ψευδώνυμα και τραγούδια. Έχουμε ακόμη και την ίδια φακίδα πάνω από τα χείλη μας στο ίδιο σημείο, καθώς και ταιριάζουν με «μανικετόκουμπα» φακίδες στο εξωτερικό μέρος των καρπών μας. Υπάρχει κάτι για τη μαμά μου που νομίζω ότι βλέπω και κανένας άλλος δεν το κάνει. Είναι ξεχωριστό και μου αρέσει το ιδιαίτερο.

Με περιέγραψε ως το μικρό της φίλο, όταν ήμουν μωρό. Ήμουν η πρώτη της γεννημένη και πήγα παντού μαζί της. Ο πατέρας μου ταξίδεψε το μεγαλύτερο μέρος της παιδικής μου ηλικίας για δουλειές, οπότε ενώ έφυγε, η μαμά μου και εγώ ήμασταν αχώριστοι. Ποτέ από την παιδική μου ηλικία δεν ένιωσα πνιγμένη ή πνιγμένη από αυτήν. Μου άφησε να εξερευνήσω τη δημιουργικότητά μου, να ντύσω τον εαυτό μου (ζελέ σανδάλια με κάλτσες το χειμώνα) και να γίνω το δικό μου πρόσωπο. Είχε και εξακολουθεί να έχει αυτήν την έμφυτη αίσθηση κλασικής, κοινωνικής και γονικής διάνοιας με την οποία πιστεύω ότι μόλις γεννήθηκε. Ποτέ δεν προσπάθησε για τελειότητα, εξακολουθεί να μην είναι απόλυτη τελειότητα, αλλά για μένα είναι το δικό της είδος τελειότητας. Για μένα, η μαμά μου αντιπροσωπεύει την αληθινή ομορφιά, την ψυχή και την αγάπη.

Η μαμά μου και εγώ είχαμε παρόμοια ταξίδια επίσης. Ενώ υπάρχουν κάποιες βασικές διαφορές, αναγνωρίζουμε και οι δύο ότι έχουμε αγωνιστεί, έχουμε ξεπεράσει, έχουμε κερδίσει και έχουμε χάσει. Σε όλες αυτές τις νίκες και τις απώλειες, μπορούμε και οι δύο να προσφέρουμε ένα αυτί, μια φωνή, μια συμβουλή.

Η μαμά μου είναι ένας από τους καλύτερους φίλους μου. Δεν προσπάθησε ποτέ να γίνει η καλύτερη μου φίλη, μόλις έγινε. Υπάρχει κάτι πολύ ελκυστικό για κάποιον που δεν προσπαθεί, σε κάνει να θέλεις να τους γνωρίσεις. Ξέρω πολλά για τη μαμά μου - αλλά όχι για όλα. Δεν βγάζω πληροφορίες από αυτήν και δεν βγάζει πληροφορίες από μένα. Μοιραζόμαστε. Λειτουργεί καλύτερα με αυτόν τον τρόπο.

Υπάρχει αυτό το στίγμα για το «να γίνεις οι γονείς σου». Οι άνθρωποι τείνουν να εξισώνουν τη γήρανση, τα συγκεκριμένα ελαττώματα, τις γραμμές σόου, τις επιλογές προσωπικής ζωής ή τα χαρακτηριστικά προσωπικότητας με το να γίνετε ακριβώς όπως η μαμά ή ο μπαμπάς σας. Δεν νομίζω απαραίτητα ότι είναι κακό, εκτός αν έκαναν πράγματι κακό. (Τότε, το καταλαβαίνω.)

Όταν ρωτάτε ένα μικρό παιδί τι θέλουν να είναι όταν μεγαλώνουν, μερικοί από αυτούς λένε «Θέλω να είμαι σαν τη μαμά μου» ή «Θέλω να είμαι σαν τον μπαμπά μου». Αν και φαίνεται απλό, και είναι η προφανής επιλογή ενός 5χρονου που έχει καλή σχέση με τους γονείς του, νομίζω ότι είναι αρκετά αξιοθαύμαστο. Όταν γίνεις γονέας κάνεις αυτό το μικρό άτομο. Αυτό το μικρό άτομο βασίζεται σε σας για τροφή, άνεση, καθοδήγηση και καθοδήγηση. Εάν κάνετε καλή δουλειά σε αυτό, εάν αγκαλιάσετε πλήρως τον νέο σας ρόλο ως γονέας, τότε έχετε κάνει τη δουλειά σας. Αυτοί οι μικροί άνθρωποι κοιτάζουν προς εσάς, θέλουν να είναι εσείς. Πόσο καλύτερα μπορεί να πάρει;

Δεν θυμάμαι ακριβώς τι είπα ότι ήθελα να είμαι όταν ήμουν μεγαλύτερος, αλλά θα φανταζόμουν ότι μάλλον είπα κάτι σύμφωνα με μια ηθοποιό, έναν τραγουδιστή ή έναν δάσκαλο. (Αυτές ήταν και εν μέρει εξακολουθούν να είναι οι μεγαλύτερες φιλοδοξίες μου). Ίσως είπα «σαν τη μαμά μου», αλλά ειλικρινά δεν θυμάμαι.

πώς να καταλάβετε αν σας αρέσει

Η σχέση μας δεν ήταν πάντα ηλιοφάνεια και ουράνιο τόξο. Μπορώ να ομολογήσω ότι τείνω να την βγάζω έξω από τον θυμό μου μερικές φορές επειδή είναι πάντα εκεί για μένα και αυτό δεν είναι εντάξει. Φώναξαμε και φωνάξαμε, κλαίσαμε και γελάσαμε, και μάλιστα δώσαμε τη σιωπηλή μεταχείριση. Μπορεί να είναι ένα συγκρότημα συναισθημάτων, αλλά είμαι ευγνώμων που ήταν πάντα εκεί σε αυτή τη βόλτα μαζί μου. Ιδιαίτερα, η αγαπημένη μας διαδρομή από την παιδική μου ηλικία - η βόλτα με φλιτζάνι τσαγιού στο Disney World.

Τώρα δηλώνω ότι θέλω να είμαι σαν τη μαμά μου όταν μεγαλώσω. Υπάρχουν πολλά άλλα πράγματα που θέλω να είμαι επίσης, αλλά το να είμαι σαν τη μαμά μου είναι πιθανότατα στην κορυφή της λίστας μου, και εδώ είναι ο λόγος:

Η μαμά μου δίνει περισσότερα από όσα λαμβάνει. Έχει δώσει τη ζωή του στον πατέρα μου, στον αδερφό μου και σε μένα. Μας έχει δώσει όλα. Μας έχει κάνει που είμαστε σήμερα και είναι πολύ περήφανη. (Ευχαριστώ μαμά!)

Η μαμά μου μας επιτρέπει. Μας επιτρέπει να κάνουμε ό, τι θέλουμε, πώς θέλουμε, με σταθερή καθοδήγηση. Ήταν εκεί, το έχει κάνει.

Η μαμά μου είναι ανθρώπινη. Κάνει λάθη και παραδέχεται και αναγνωρίζει τα λάθη της. Είναι ειλικρινής.

Η μαμά μου αξίζει τον κόσμο αλλά δεν το περιμένω. Μου λέει ΠΑΝΤΑ να μην περιμένω ποτέ τίποτα από κανέναν ή οπουδήποτε. Οι άνθρωποι δεν είναι ικανοί να ανταποκριθούν στις δικές σας προσωπικές προσδοκίες, οπότε γιατί να του δώσετε τέτοια σημασία;

Η μαμά μου αναγνωρίζει την αληθινή ομορφιά από μέσα. Ξέρει ένα όμορφο πρόσωπο όταν βλέπει ένα, αλλά είναι πολύ ευγνώμων για όμορφα μυαλά, ζωηρά πνεύματα και γνήσιες καρδιές.

Θέλω να είμαι η μαμά μου όχι γιατί είναι η μαμά μου. Θέλω να είμαι η μαμά μου εξαιτίας του ποια είναι. Συχνά σκέφτομαι αν δεν ήξερα τη μαμά μου ως μαμά, και όπως αυτή, αν θα ένιωθα τον ίδιο τρόπο. Θα την θαύμαζα αν ήμουν φίλος της, ή συνάδελφος ή γνωστός της;

Ναι. Θα. Έτσι ξέρω την πραγματική ισχύ της παρουσίας της μαμάς μου. Θα ήμουν εντελώς διαφορετικό άτομο αν όχι γι 'αυτήν. Πιθανότατα δεν θα ήθελα να πίνω τόσο milkshakes βανίλιας! - Νομίζω ότι μου αρέσουν όσο και εγώ, γιατί τους λαχταρούσε πολύ ενώ ήταν έγκυος μαζί μου.

Το γράφω γιατί αναγνωρίζω την έννοια ενός ισχυρού μοντέλου. Δεν το γράφω απλώς για να σας πω πόσο καταπληκτική είναι μια μαμά που έχω (αν και το κάνω). Θέλω οι άνθρωποι να εξερευνήσουν τις σκέψεις τους, τα συναισθήματά τους και πώς αισθάνονται για τους άλλους. Είναι εντάξει να μην θέλω να είμαι σαν τους γονείς σου και δεν λέω ότι πρέπει όλοι. Η μαμά μου τυχαίνει να είναι το συγκεκριμένο άτομο που θέλω να μιμηθώ και γι 'αυτό είμαι αιώνια ευγνώμων. Δεν αισθάνομαι υπεύθυνος να είμαι αντίγραφο άνθρακα της, γιατί είμαστε διαφορετικοί άνθρωποι. Ελπίζω απλώς ότι μπορώ να διαδώσω το ίδιο ποσό χαράς, ομορφιάς, συμπόνιας και παρηγοριάς που έχει, ακόμα και πάντα.

Μαμά σ'αγαπώ.

επιλεγμένη εικόνα - Σάττερκοκ